جانم به فدای مهدی

خداوند عزوجل به حضرت عيسى عليه السلام فرمودند: اى عيسى ! زبان تو در نهان و آشكار بايد يك زبان باشد و همچنين دلت . تو را پرهيز مى دهم از دورويى و دو زبانى . و همين كه من از احوال تو آگاهى دارم ، بايد براى تو كافى باشد. دو زبان در يك دهان ، دو شمشير در يك غلاف و دو قلب در يك سينه جاى نمى گيرند و ذهن و حافظه نيز همين طور است .

ابن عباس مى گويد،) در حالى كه اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله نزد آن حضرت صلى الله عليه و آله درباره فضايل شعبان سخن مى گفتند، آن حضرت صلى الله عليه و آله (فرمودند: ماه شريفى است و آن ماه من است . حمل كنندگان عرش آن را بزرگ داشته و قدر آن را مى شناسند و آن ماهى است كه ارزاق مؤ منين براى رمضان در آن زياد مى شود و بهشت آراسته مى گردد. و فقط باين جهت شعبان ناميده شده كه ارزاق مؤمنين در آن زياد مى شود. آن ماه عمل است كه در آن حسنه 70بار …گرديده ، بديها ريخته شده گناهان آمرزيده شده و حسنه قبول مى شود،خداى بزرگ به بندگان خود مباهات مى نمايد، از عرش خود به روزه داران و عبادت كنندگان نگريسته و بخاطر ايشان به حمل كنندگان عرش خود مباهات مى نمايد. در اين جا على بن ابى طالب عليه السلام بپا خاسته و عرض كرد:پدر و مادرم فداى تو. اى رسول خدا! مقدارى از برترى آن را بيان فرماييد تا رغبت ما به روزه و عبادت آن بيشتر شده و براى خداى بزرگ در آن ، شب زنده دارى كنيم .آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودندكسى كه روز اول شعبان روزه بگيرد، خداوند براى او هفتاد حسنه مى نويسدكه هر حسنه اى برابر با يكسال عبادت است .و كسى كه دو روز از شعبان را روزه بگيرد، گناه هلاك كننده او از مى ريزد.و كسى سه روز از شعبان را روزه بگيرد، هفتاد درجه از در و ياقوت در بهشتها براى او بالا مى رود.و كسى كه چهار روز از شعبان را روزه بگيرد،روزى او گسترده خواهد شد.و كسى پنج روز از شعبان را روزه بگيرد،نزد بندگان خدا محبوب مى گردد.و كسى كه شش روز از شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از وى دور مى نمايد.و كسى هفت روز از شعبان را روزه بگيرد، خداوند او را از شيطا ن ، لشكريانش ، وسوسه و اشاره اش حفظ مى نمايد.و كسى هشت روز از شعبان را روزه بگيرد، تا زمانى كه از حوضهاى بهشتى ننوشد از دنيا خارج نخواهد شد.و كسى نه روز از شعبان را روزه بگيرد، نكير و منكر هنگام سوال از او، با او مهربان خواهند بود.و كسى كه که ده روز از شعبان را روزه بگيرد، خداوند قبر او را به مقدار هفتاد ذراع در هفتاد ذراع وسعت مى دهد.و كسى كه یازده روز از شعبان را روزه بگيرد، بر قبر او يازده مناره از نور مى زنند.و كسى كه دوازده روز از شعبان را روزه بگيرد، تا دميدن در صور (روز قيامت ) هر روز هفتاد هزار فرشته او را در قبرش زيارت مى كنند.و كسى كه سيزده روز از شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان هفت آسمان براى او استغفار مى كنند.و كسى كه چهارده روز از شعبان را روزه بگيرد، به چهارپايان و درندگان حتى ماهيهاى دريا الهام مى شود كه براى او استغفار كنند.و كسى كه پانزده روز از شعبان را روزه بگيرد،پروردگار عزت ، او را ندا مى دهد: سوگند به عزتم تو را با آتش نمى سوزانم .و كسى كه شانزده روز از شعبان را روزه بگيرد، هفتاد درياى آتش بروى او خاموش مى شود.و كسى كه هفده روز از شعبان را روزه بگيرد، تمامى درهاى جهنم بر او بسته خواهد شد.و كسى كه هيجده روز از شعبان را روزه بگيرد، تمامى درهاى بهشت بروى او گشوده خواهد شد.و كسى كه نوزده روز از شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار كاخ از در و ياقوت در بهشتها به او مى دهند.و كسى كه بيست روز از شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار حور العين به او مى دهند.و كسى كه بيست و يك روز از شعبان را روزه بگيرد،فرشتگان به او خير مقدم ، خوش آمد و مرحبا گفته و بالهاى خود را به او مى مالند.و كسى كه بيست و دو روز از شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار لباس ‍ بهشتى از سندس و استبرق به او مى پوشانند.و كسى كه بيست و سه روز از شعبان را روزه بگيرد، هنگام خروج از قبر چهارپايى از نور براى او مى آورند كه سوار آن شده و به بهشت پرواز نمايدو كسى كه بيست و چهار روز از شعبان را روزه بگيرد، شفاعت او درباره هفتاد هزار يكتاپرست پذيرفته مى گردد.و كسى كه بيست و پنج روز از شعبان را روزه بگيرد، بيزارى از نفاق به او مى دهند.و كسى كه بيست و شش روز از شعبان را روزه بگيرد، خداوند جواز عبور از پل صراط را براى او مى نويسد.و كسى كه بيست و هفت روز از شعبان را روزه بگيرد، خداوند رهايى از آتش براى او مى نويسد.و كسى كه بیست و هشت روز از شعبان را روزه بگيرد، صورتش برق مى زند و مى درخشدو كسى كه بیست و نه روز از شعبان را روزه بگيرد، به رضايت بزرگ خداوند مى رسد.و كسى كه سی روز از شعبان را روزه بگيرد، جبرييل از جلو عرش او را ندا مى دهد: اى شخص ! اعمال تازه ات را از نو شروع كن كه گناهان گذشته و قبليت آمرزيده شد. و خداى بزرگ و جليل مى فرمايند: اگر گناهان تو به تعداد ستارگان آسمان و قطره هاى باران و برگهاى درختان و به تعداد شن ، شبنم و روزهاى دنيا باشد، مطمئن باش كه آن را براى تو آمرزيدم ، و اين آمرزش بعد از اين كه شعبان را روزه گرفتى براى خداوند بزرگ نيست.

امام باقر عليه السلام فرمودند: بنده دو رو و دو زبان بنده بدى است : در حضور برادرش او را خيلى ستايش مى كند و در غياب او گوشتش را مى خورد (با غيبت كردن از او) اگر نعمتى به او بدهند، به او حسد مى ورزد و اگر گرفتار شود، به او كمك نمى كند.

امام صادق عليه السلام: كسى كه با دو چهره و دو زبان با مسلمانان روبرو شود، روز قيامت در حالى مى آيد كه دو زبان از آتش دارد.

پیامبر ص : …. و هر كس به داخل خانه همسايه اش نگاه كرده و عورت مرد يا موى زن يامقدارى از بدنش را ببيند، سزاوار است كه خدا او را همراه با منافقينى كه در پى عيوب مردم بودند، به جهنم برد؛ و تا خداوند او را رسوا ننمايد؛ از دنيا خارج نخواهد شد و در آخرت نيز عورتش را براى مردم نمايان خواهد نمود……..

سند : کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق رحمه الله علیه